Recensies

Ik hoorde mijn hersencellen groeien

Dit is zonder twijfel het meest invloedrijke boek dat ik ooit niet heb gelezen. “Absolute Stilte voor Domoren” is alsof iemand de mute-knop op de wereld heeft gedrukt. Ik moet toegeven, eerst was ik sceptisch. Hoeveel kan een boek zonder woorden me nu leren? Het antwoord: een hoop niks. En dat niks is eigenlijk heel wat. Je ervaart absolute stilte met de instructie, of beter gezegd, het ontbreken ervan. Een briljant concept en een hilarische uitvoering.

Een Sonore Oase van Stilte—Letterlijk!
Als je dacht dat het lege boek "Absolute Stilte voor Domoren" een ervaring was, wacht dan maar tot je het luisterboek probeert. Het is net als de geluidsband van een stille film—er gebeurt absoluut niets. Geen intro, geen outro, zelfs geen muzak om je in de stemming te brengen. Het is alsof iemand je oren in een verlaten kamer heeft opgesloten en de sleutel heeft weggegooid. In eerste instantie zat ik te wachten op iets—een instructie, een piep, wat dan ook. Maar na een tijdje besefte ik de schoonheid van absolute stilte. Dit luisterboek heeft mijn perceptie van 'niets' naar een geheel nieuw niveau getild. Een must voor iedereen die zelfs te lui is om niet te lezen!